Normal olarak çocuklar 2 yaşını tamamladığında küçük ve büyük abdestlerini bilinçli olarak tutabilmektedirler. Dışkı kaçırma; çocuğun kakasını tutma ve bırakma işlevini kontrol edebileceği yaşa gelmiş olmasına rağmen, istemli ya da istem dışı olarak kakasını uygun olmayan yerlere bırakma ile belirlenen bir bozukluktur. Seyrek görülen, gündüz uyanıkken daha sık rastlanan ve genellikle erkek çocuklarda görülen bir durumdur.
DIŞKI KAÇIRMA DAVRANIŞININ NEDENLERİ
Yetersiz tuvalet eğitimi verilmesi (bu durumda çocuk bağırsak kontrolünü kazanmamıştır).
Ruhsal bir bozukluğun olması (çocuğun fizyolojik bağırsak kontrolü normal olmasına rağmen bir isteksizlik, direnç ve başarısızlık vardır. Yeni bir kardeşin doğumu, anneden ayrılık, korkutucu olaylar, hastaneye yatış, anaokuluna gidiş gibi tedirgin edici durumlar, çocukta bir gerilemeye yol açabilir).
Barsak işlevlerinde yapısal bir bozukluk olması (tuvalet eğitiminin yanlış verilmesi ve psiko-dinamik etkenler neden olmaktadır. Temizlik ve titizliğe aşırı önem veren annelerinin cezalandırıcı tutumları ve tuvalet eğitimine erken başlamaları;çocuklarda yeterli kas gelişimi olmadığı için dışkı kaçırmaya neden olabilir).
ÖNERİLER
Altına kaçırma, çocuğu utandıran, benlik saygısını zedeleyen, sosyal yaşamını, arkadaş, aile ilişkilerini bozan bir belirti olduğundan sorunun çözülmesi büyük önem taşır. Çocuk, hangi nedenle olursa olsun, altını pisletmeye başlarsa, bunun bir alışkanlık haline gelme olasılığı, vardır. Bu duruma sert tepki göstermek, sorunu artırır ve bir kısır döngüye neden olur. Bununla birlikte, başlangıçta sadece sorunun kaynağındaki fiziksel nedeni, tedavi etmek yeterli olabilir. Bu sorunun nedenin incelenmesi ve tedavisi için profesyonel yardım alınması gerekir.